Şair ve müellif Abdurrahman Cahit Zarifoğlu, vefatının 35. yılında yapıtlarıyla anılıyor.
Niyazi Beyefendi ile Şerife Hanımın oğlu olarak 1 Temmuz 1940’ta Ankara’da dünyaya gelen Zarifoğlu, okula başlamadan evvel okuma-yazmayı, fotoğraf yapmayı ve Kur’an-ı Kerim okumayı annesi, anneannesi ve mahalle hocalarından öğrendi.
Şanlıurfa’da başladığı ilköğrenimini, 1951’de Kahramanmaraş’ta tamamlayan Zarifoğlu, babasının misyonu nedeniyle çocukluk yıllarını Silvan, Baykan, Siirt, Siverek ve Kızılcahamam’da geçirdi.
Zarifoğlu, lise son sınıfta edebiyat ve matematik derslerinden bütünlemeye kaldığı için 1955’te başladığı liseyi fakat 1961’de tamamladı.
Kahramanmaraş’a dönerek kısa mühlet vekil öğretmenlik yapan usta muharrir, bir gazetede çalışmaya başladı ve bu devirde birinci şiirleri ile denemeleri, mahallî gazete ve mecmualarda yer aldı.
Yazıları “Hamle” mecmuasında yayımlandı
Başarılı edebiyatçı ile Türk edebiyatının değerli kalemlerinden Rasim Özdenören, Alaeddin Özdenören, Fazilet Bayazıt Mehmet Akif İnan ve Ali Kutlay ile Maraş Lisesi’nde başlayan arkadaşlıkları, “Diriliş”, “Edebiyat” ve “Mavera” mecmualarında sürdü. Zarifoğlu’nun yazıları, Nuri Pakdil’in Maraş’ta çıkardığı “Hamle” mecmuasında yayımlandı.
“Yedi Hoş Adam” olarak bugün de hatırlanmaya devam eden bu arkadaş kümesi, 1956-1959 yıllarında “Yenilik”, “Yeni Ufuklar”, “Türk Sanatı”, “Seçilmiş Hikayeler”, “Varlık”, “Yeditepe”, “Dost”, “Pazar Postası” üzere yayınlarda okurlarla buluştu.
Eskişehir’de Türk Hava Kurumunun uçuş kurslarına katılarak Ulusal Model Uçak B Sertifikası alan Zarifoğlu, jet pilotu olmak istediyse de kulağındaki rahatsızlık nedeniyle Hava Harp Okulu’na gidemedi.
Öncülük ettiği “İnkılap” gazetesinde yaptığı haberlerin yanı sıra günlük yazılar yazan ve sanat sayfası hazırlayan Zarifoğlu’nun bu yapıtları, 1980’de okuyucuyla buluşan “Yaşamak” kitabında topladığı günlüklerinin birinci örnekleri oldu.
Usta şair, 1961’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Lisanı ve Edebiyatı Kısmına girdi ve uzun süren öğrenciliğinin akabinde 1971’de mezun oldu.
Üniversite tahsili gördüğü yıllarda Cahit Zarifoğlu‘nun kişiliği ve şiiri üzerinde, Necip Fazıl Kısakürek ile Sezai Karakoç’un büyük tesiri oldu.
Zarifoğlu’nun şiirleri, 1966’da yine çıkmaya başlayan “Diriliş” mecmuası ile “Türk Dili” ve “Soyut” mecmualarında, Cemal Süreya’nın “Papirüs”ü, Memet Fuat’ın “Yeni Dergi”sinde de yer aldı.
“Yedi Hoş Adam” ile birlikte hareket etti
Abdurrahman Cem ve Cahit Zarifoğlu imzalarıyla arka arda 13 şiir kaleme alan başarılı edebiyatçı, bu şiirleri 1967’de yayımladığı “İşaret Çocukları” kitabına aldı.
Almanya’da Goethe Enstitüsünün lisan eğitimi kurslarına giden, otostop yaparak Avrupa’yı dolaşan ve kısa mühlet tercümanlık da yapan Zarifoğlu, 1969-1970’te “Hakimiyet” gazetesinde teknik sekreter olarak çalıştı.
Cahit Zarifoğlu, bir mühlet kağıt ve araba firmalarında, 1972-1973’te ise İstanbul’daki bir kolejde Almanca öğretmeni olarak misyon yaptı. 1973’te İstanbul Tuzla’da yedek subay olarak başlayan ve Kars’ta devam eden askerlik misyonunu 1975’te Kıbrıs’ta tamamlayan şair, askerliğin çabucak akabinde Makine Kimya Sanayisi Kurumunda memur olarak çalışmaya başladı.
İlk kitabını kendi parasıyla bastırdı
Edebiyat etraflarında ilgiyle karşılanan birinci kitabını kendi parasıyla bastıran ve gereğince dağıtamadığı için büyük kısmı elinde kalan Zarifoğlu’nun Eylül 1973’te çıkan ikinci kitabı “Yedi Hoş Adam” en bilinen yapıtlarından biri oldu.
“İns” isimli yapıtı de 1974’de Edebiyat Mecmuası Yayınları ortasında çıkan Zarifoğlu, mütercim sekreter olarak 1976’da TRT’ye geçti.
Necip Fazıl Kısakürek’in aracılığıyla, Abdülhakim Arvasi’nin soyundan gelen, Van Müftüsü Kasım Arvas’ın kızı Berat Hanım’la tanışan şair, 19 Ağustos 1976’da evlendi. Zarifoğlu’nun Van’da gerçekleşen düğününde Necip Fazıl Kısakürek nikah şahidi oldu. Şairin, Fatma Betül, Ayşe Hicret, Ahmet ve Arife isminde 4 çocuğu dünyaya geldi.
Zarifoğlu, 1983’te TRT İstanbul Radyosuna atandı. İçine kapanık bir karakteri olan ve şiirini temelde “İkinci Yeni”nin kazanımları üzerine kurarak bu akımda kendi yeniliğinin peşine düşen Zarifoğlu, alışılmadık kelam dizimiyle, imge ve bütünlüğe verdiği değerle, Türk şiirine kendi özgünlüğünü getirebilen şairlerden biri oldu.
Türkiye Muharrirler Birliği Çocuk Edebiyatı Mükafatını kazandı
Şiirleri İngilizce ve Arapçaya da çevrilen usta şair, ömrünün son yıllarında yöneldiği çocuk edebiyatında kaleme aldığı “Yürekdede ile Padişah” yapıtıyla, 1984’te Türkiye Müellifler Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü’nü kazandı.
Zarifoğlu, pankreas kanseri nedeniyle 7 Haziran 1987’de İstanbul’da vefat etti.
Yedi İklim, Muhit, Mavera, Beyaz Bulut, Seferber, Kitap/Haber, Hece ve Bürde’nin ortasında bulunduğu mecmualarda vefatından sonra özel sayılarla yad edilen ve ismine şiir mükafatları verilen Zarifoğlu hakkında birçok tez de kaleme alındı.
Cahit Zarifoğlu, “İşaret Çocukları”, “Yedi Hoş Adam”, “Menziller”, “Korku ve Yakarış”, “Şiirler” isimli şiir kitapları “Serçekuş”, “Ağaçkakanlar”, “Katıraslan”, “Yürekdede ile Padişah”, “Motorlu Kuş”, “Küçük Şehzade”, “Kuşların Dili”, “Gülücük” ve “Ağaçokul” isminde çocuk kitaplarına imza attı.
Usta müellif, günlük çeşidinde “Yaşamak”, roman tipinde “Savaş Ritmleri” ve “Anne” yapıtlarını yazarken, deneme cinsindeki “Bir Değirmendir Bu Dünya” ve “Zengin Hayaller Peşinde” isimleriyle toplanan yapıtlarının yanı sıra, “Sütçü İmam” isimli tiyatro oyununu da kaleme aldı.
Zarifoğlu’nun üniversite tezi “Rilke’nin Romanında Motifler” ismiyle kitaplaştırıldı. Beyan Yayınları ayrıyeten müellifin “Konuşmalar”, “Romanlar,” “Hikayeler”, “Çocuklarımızla Atlara Biniyorduk”, “Okuyucularla”, “Mektuplar” ve “Radyo Oyunları”nı okuyucunun istifadesine sundu.
Cahit Zarifoğlu, vefatının 35. yılında yarın 9.30’da Küplüce Kabristanı’ndaki kabri başında ailesi, dostları ve okuyucuları tarafından anılacak.