Artık biraz yaşlanan bir marka olsa da 90’ların tartışmasız en büyük fenomenlerinden biriydi Ninja Kaplumbağalar. TV serisi olağandışı derecede başarılı olunca oyuncaklardan tutun da görüntü oyunlarına kadar pek çok pazara da uyarlandı natürel. Şu an 50’den fazla resmi oyunu olan, Beat’em-up, dövüş, macera, aksiyon, hatta Metroidvania çeşitlerini bile deneyen devasa bir markadan bahsediyoruz. Ne var ki seriye olan ilginin yıllar içinde azalmasına paralel olarak görüntü oyunlarının da kalitesi epey düşmüştü maalesef. İşte bu noktada Shredder’s Revenge adeta güneş üzere doğuyor.
Shredder’s Revenge seriyi en uygun olduğu tipe, yani klasik 2B Beat’em-up’a döndürüyor. Üstelik bu sefer kaplumbağalarımızın yanı sıra Splinter Usta, April O’Neal ve Casey Jones’u da kullanabiliyoruz. Bu karakterlerin hepsinin sürat, hasar ve aralık olmak üzere farklı istatistikleri ve kendi özel hareketleri var ayrıyeten. Hepsi de kolay birer sprite farklılığı yerine özgün oynanışlar sunuyor yani. Keza ben Mike ile döktürürken Leonardo ile kabuk şoku geçirdim mesela.
Manhattan ve X-Boyutu’nda geçen 16 tıp boyunca Foot Clan ve 1987 TV serisindeki bilumum kötüyü döve döve ilerliyoruz (TV serisi kısmına birazdan değineceğim) varsayım edebileceğiniz üzere. Fakat Beat’em-up çeşidi biraz tekdüze olduğu için Tribute Games oyuna biraz RYO sosu eklemeye çalışmış canlandırmak ismine ve çok da yeterli yapmış. Her cinste “5 tane Foot Soldier’ı ekrana fırlat” tadında yan vazifelerin yanı sıra Irma’nın günlükleri yahut Vernon’un görüntü kasetleri üzere bulunmayı bekleyen bâtın nesneler var ve siz bu yan vazifeleri yerine getirdikçe karakteriniz puan topluyor. Topladığınız puanlar belli bir eşiğe ulaştığında da düzey atlıyorsunuz ki bu sıhhat barınızın yahut Ninja Power barınızın artması ya da yeni özel hareketlere kavuşmanız demek. Şahsen ben bunları yapmaya uğraşırken epey keyif aldım ve uzun yıllardır birinci kere bir Beat’em-up bana sıkıcı gelmedi.
Tabii oyunun tekdüzeliği engelleme konusundaki tek başarısı bu değil, keza epeyce kolay ancak bir o kadar keyifli bir kombo sistemi var. Atıyorum rakibinize koşup kabuğunuzla toslayabilir, birkaç darbe indirdikten sonra havaya zıplatabilir ve havada da Air Special’ınızı çakarak okkalı bir kombo yapabilirsiniz. Üstelik hem bu saydıklarımı yapmak oldukça kolay hem de varyasyonlar kullandığınız karakterlere nazaran çeşitleniyor. Birileriyle birlikte oynarken yapabileceğiniz çoklu hareketler de cabası! Üretimci bu akıcı kombo sistemiyle oyunu tuş dövmekten uzaklaştırmayı çok güzel başarmış. Lakin burada küçük bir eksi de belirtmek isterim: Özel hareket yapabilmek için kullandığınız Ninja Power Bar’ı Taunt yaparak doldurabiliyorsunuz ve bu yüzden her ekranı temizlediğimde Mike ile dans ederken buldum kendimi. Biraz sömürüye açık ve oyunun temposunu düşüren bir sistem olmuş bu.
Oyunun şahsen en başarılı bulduğum kısmına gelecek olursak da 1987 TV serisinin havasını harika formda yansıtmayı başarmışlar. Bunda serinin kusursuz Pixel-art şeklinin büyük bir hissesi var. Serinin çizim üslubu, seslendirmeleri ve en kıymetlisi de mizahı oyuna birebir olarak yansıtılmış. Alışveriş merkezinde geçen tıpta bir bakıyorsunuz Foot Soldier’lar alışveriş yapıp dondurma yiyor ya da karnavalda çığırtkanlık yapıyor. Ana takımın yanı sıra Rat King, Punk Frogs, Dexter, Vernon, Neutrinos üzere klasik karakterleri görmek de çok keyifli etti beni mesela. Yüksek tempolu ve çabucak akılda yer eden müzikler de gayreti ki ben bilhassa vokalli modülleri çok beğendim. Oyunu oynarken vakit zaman efsane TV serisinin bir kısmını izliyor üzere hissediyorsunuz.
Oyunun muvaffakiyetindeki bir başka değerli etken ise Tribute Games’in serinin en yeterli oyunlarını çalışmış ve en güzel elementlerini bir potada eritmeyi başarmış olması. Turtle Van ile kenti dolaşmak fikri NES’e çıkan birinci TMNT’den mesela. Cins başlarında boss’ların siluetinin gösterilmesi ve ayak askerlerinin ekrana fırlatılması Turtles In Time’dan, Üstün Shredder dövüşü direkt Manhattan Project’ten. Benim üzere serinin eski oyunlarını oynamış oyuncular daha pek çok referansı anında yakalayacak ve büyük keyif alacaktır.
Oyunun eksi tarafları de yok değil natürel. Oyun açıkçası biraz kısa, keza her biri taş çatlasa 10 dakika süren 16 kısımdan bahsediyoruz. Lakin bütün karakterlerle oyunu bitirmeye ve düzeylerini yükseltmeye çalışarak oyunu mühletini arttırabilirsiniz. Steam’de 36 liradan satılan, hatta Gamepass’te bedavaya verilen bir oyun için buradan vurmayı pek hakikat bulmuyorum ben. Ayrıyeten oyun biraz da gereğinden fazla kolay. Bunun için de hudutlu devam hakkı olan Arcade modu deneyebilirsiniz.
Shredder’s Revenge alışılmış ki de bir AAA oyun kalitesinde bir iş değil. Lakin yapmak istediğini olabilecek tahminen de en başarılı biçimde yerine getiren, dersine çok yeterli çalışmış ve en değerlisi de serinin ruhunu harika formda yaşatan, hatta canlandıran bir oyun olmuş. Hele sizinle bir arada oynayacak birkaç dinozor daha buldunuz mu tadından yenmiyor. Serinin şimdiye kadar en güzel oyunu olduğunu düşünüyor (ki Turtles in Time üzere bir Arcade klasiği varken çok savlı bir cümle bu) ve başta serinin hayranları olmak üzere tıbbın meraklısı herkese şiddetle tavsiye ediyorum.