İYİ Parti Isparta Milletvekili Aylin Cesaretli, 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’i mevt yıl dönümünde “Demirel’in İslamköy’den Çankaya’ya uzanan kıssasında, sayısız yapıtları görür, Türkiye sevdasına tanıklık edersiniz, demokrasi çabasını anlarsınız. Atatürk’e ve Cumhuriyet‘e bağlılığını da göreceğiniz bu öyküde, asıl bulacağınız Cumhuriyet‘in kazanımlarıdır” diyerek andı.
Süleyman Demirel’in manevi kızı ve hekimi ÂLÂ Parti Isparta Milletvekili Aylin Bahadır, 17 Haziran 2015’te hayatını kaybeden 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in 7. vefat yıl dönümü nedeniyle yazılı açıklama yaptı. Bahadır “Demirel’e nazaran adaletin işlemesi lazımdı, kurumların işlemesi lazımdı ve anayasanın işlemesi lazımdı. Olumlu hukuka dayanan ve batının kanunlarını temel alan devlet. Cebinde taşıdığı anayasasını, yeniden daima yanında taşıdığı Kuran üzere koruma etti. Hukukun üstünlüğüne inandı ve her daim bunu lisana getirdi” dedi.
Demirel’in duşunun “Büyük Türkiye” olduğunun altını çizen Aylin Bahadır’ın açıklaması şöyle:
“Demirel’in İslamköy’den Çankaya’ya uzanan kıssasında, 50 yıllık devlet hizmetinde Türkiye’ye sunduğu sayısız hizmetleri görürsünüz; Türkiye sevdasına tanıklık edersiniz, lakin en değerlisi Atatürk’e ve Cumhuriyet‘e bağlılığını da göreceğiniz bu öyküde, asıl bulacağınız Cumhuriyet‘in kazanımlarıdır. Kendisi demişti ki: ‘Bana Cumhuriyet nedir diye sorarsanız, o benim işte! İslamköy’lü bir köylü çocuğunu Cumhurbaşkanı yapan Cumhuriyet’tir.’ O nedenle Demirel’in kıssasına, Cumhuriyete bağlı, Atatürk’ü seven herkes sahip çıkacak ve o kıssayı jenerasyonlar birbirine aktaracaktır.
17 Haziran, Türkiye Cumhuriyeti’nin 9. Cumhurbaşkanı, nam-ı başka Türkiye’nin babası, büyük siyaset ve devlet adamı Süleyman Demirel’in ebediyete intikalinin 7. yıl dönümüdür. Süleyman Demirel; demokrasi ve kalkınmanın kahramanıdır ve yaptığı her devirde, siyasette de tartışmasız başkan ve duayendir. Yapıtlarla dolu ömrünün, neye adadığının bilinmesi, tarihe karşı sorumluluktur. 1 Kasım 1924’te İslamköy’de doğdu. Cumhuriyet’in ilanından 1 yıl sonra. 13 milyondan oluşan ve bütün sanayi gereksinimlerini ithal eden, tarıma dayalı bir toplum ve kişi başına düşen geliri yıllık 50 dolar olan bir Türkiye vardı. Demirel’in öyküsü, yalnızca İslamköy’den Çankaya’ya giden bir uzun ince yolun öyküsü değildir. Bu öykü tıpkı vakitte, Cumhuriyet’in kalkınma, uygarlaşma gayretinin ve Türk milletinin benlik arayışının öyküsüdür.
Sayın Cumhurbaşkanımız bir gün, İslamköy’deki baba meskenini gezdirirken, bir kerpiç odada dedi ki: ‘Ben, bu odada kardeşlerimle yaşadım. Elektrik yoktu. Gaz lambasıyla okur-yazardık. Köy okulunu bitirdim. Ortaokula gitmek için her sabah kilometrelerce yürür, kasabaya giderdik. Şayet bana Cumhuriyet nedir, diye sorarsınız, Cumhuriyet benim işte! İslamköy’den çıkmış bir köylü çocuğunu Cumhurbaşkanı yapan, Cumhuriyet’tir’ Her fırsatta bunun altını çizdi ve Büyük Atatürk’e bağlılığını söz etti.
Kendisini siyasete iten Türk köylüsünün ve halkının o periyottaki yoksulluğu ve çaresizliği idi. Memleketin büyük kısmında içecek su, yakacak ışık yoktu. Meslek seçimi de milyonları çatlamış toprakla mavi gökyüzü ortasında sıkışmış yazgısından kurtarma arbedesine katkıda bulunma maksadıyla oldu ve bugün dünyada nam salan dev yapıtlara imza attı. Misyona başladığı yıllarda Türkiye’nin 35 bin köyünün yalnızca 13’ünde elektrik olan bir Türkiye. Bir yerden bir yere gidilemeyen ve gidilmesine aslında muhtaçlığı olmayan bir Türkiye.
“DEMİREL’İN DÜŞÜ BÜYÜK TÜRKİYE’YDİ”
Demirel’in düşü ‘Büyük Türkiye’ idi. Köyden gelen ve halkın ıstırabını uygun bilen biri olarak, 1965 seçimlerinde ‘vatan için el ele’ diyerek yola çıktı. Halkın karşısına ‘kavgada, dövüşte yarar yoktur. Gelin Türkiye’yi âlâ günlere götürelim. AŞ bulalım, ekmek bulalım. Türkiye’yi imar ve inşa edelim. Türkiye’yi kalkındıralım. Çağdaş ülkeler düzeyine getirelim. Ne mi yapalım? Avrupa’yı Asya’ya bağlayalım. Boğaz Köprüsü’nü yapalım. Ne mi yapalım? Dicle ve Fırat’ın üzerine Keban Barajı’nı yapalım ve Türkiye’ye elektrik bulalım. Elektrik ile fabrikalar kuralım. Fabrikalarda çocuklarımıza iş bulalım. Okul yapalım. Okumamış insan kalmasın Türkiye’de. ve geleceğe yürüyelim’ diye çıktı. ‘Büyük Türkiye’ atılımının uğraşı yurt topraklarında verilecekti. ‘Bilgi konacak, demir konacak, çimento konacak ve en değerlisi bu hoş topraklara sevda konacak’ dediği topraklara hepsini koydu. Ne yapmaya kalkışsa, bir karşı çıkan oldu. Para yok, para bulacaksınız, buldu; Proje yok-bulacaksınız; buldu, mühendis yok-bulacaksınız; buldu.
Barajlar geldi arka arda. Seyhan Barajı, bir ömrüm daha olsa bir daha veririm dediği büyük yapıtı GAP. Dünyanın incisi dediği Atatürk Barajı. Birecik Barajı ve Karkamış Barajı. Dağları değil çağları deldiği Urfa Tüneli ve endüstrileşme. Kendisinin deyişiyle iğneden ipliğe her şeyi satın alan bir ülkeden, kendine yetecek inşa gücü ve sanayi tesisi ile ve eğitim kurumu olan bir Türkiye! 2000’e gelindiğinde Türkiye 80 milyona varan nüfusu ile tüm sanayi eserlerini ithal eden bir ülkeden, bir sanayi toplumuna dönüşmüştür ve her alanda dev atılımlar gerçekleştirmiş bir dünya devletidir.
Cumhuriyetin en büyük işinin eğitim olduğuna inandı. Okulsuz köy, ortaokulsuz kasaba ve lisesiz ilçe kalmasın. Birinci amaç buydu. Cumhuriyetin en hoş yapıtı saydığı ‘üniversiteyi her yere götürelim’. Asıl gayesi de bu oldu ve 104 üniversitenin kurulmasına, gelişmesine imza attı. Ülkenin hür olması lazımdı. Hür devlet, hür toplum ile mümkündü. İnsanların hür olması ise eğitim ile mümkündü. Eğitim hizmetlerinin en başında tuttu. Hür üniversite demokrasinin en kıymetli kurumlarındandı. Demirel’e nazaran adaletin işlemesi lazımdı, kurumların işlemesi lazımdı ve anayasanın işlemesi lazımdı. Müspet hukuka dayanan ve batının kanunlarını temel alan devlet. Cebinde taşıdığı anayasasını, tekrar daima yanında taşıdığı Kuran üzere koruma etti. Hukukun üstünlüğüne inandı ve her daim bunu lisana getirdi.
“DEVLET KAVRAMINI ÇOK ÖNEMSEDİ”
Devlet kavramını ve onun zedelenmemesini çok önemsedi. Ona nazaran devlet, halkın devletidir, üstün irade ve her türlü idare yetkisinin kaynağı millet iradesidir. Kederi ki; ‘Hükümetler şapka üzeredir, devlet baş üzeredir. Şapka eskiyince yenisini alır takarsınız ancak başı yıpratırsanız yenisini bulamazsınız. Devleti zedelemeyin.’ Kıbrıs’a, Türk Dünyası’na, Balkanlara, Amerika’dan Orta Doğu ve Rusya’ya uzanan güzel ve artan ilgiler ve bir ömür inandığı davalarından biri Avrupa Birliği üyeliği ve ülkenin her köşesini ve bireyini kucaklayan bir Cumhurbaşkanlığı. Son nefesine kadar; ‘Kalkınmış, demokrat, büyük Türkiye’yi’ hedeflemiştir. Başarılarla ve çabayla dolu hikayesinde, bugün çok önemsediğim ve bilhassa umudunu yitiren pırıl pırıl gençlerimizle paylaşmak istediğim çizdiği yol şudur:
‘Pek çok ülke üzere Türkiye’nin de değerli sıkıntıları bulunmaktadır. Hiçbir vakit meselelerimizi küçümseyemeyiz. Yorgunluğa, bıkkınlığa, karamsarlığa gerek yoktur. Şevkimiz, kararlılığımız, kendimize itimadımız bize yetecektir. Türkiye, neye sahip olduğunun bedelini güzel bilmeli ve meseleler ne kadar büyük ve önemli de olsa, devletten, rejimden, kendisinden güvensizliğe düşmeden, sıkıntılarını demokratik yerlerde çözmenin yollarını aramalıdır. Türkiye, demokrasi ve insan hakları ülküsüne ve prensiplerine samimiyetle bağlıdır. Bu, kimseyi şad etmek için değil, kendi vatandaşlarını memnun etmek içindir. Bu ülkenin doğulusu ve batılısı, kuzeylisi ve güneylisi ile tüm bireyleri kardeştir. Bu kardeşlik bozulmamalıdır. Türkiye, dünya ile kucaklaşabilecek formda iktisadını geliştirmeli ve teknolojinin gerisinde kalmamalıdır. Türkiye, kalkınmasını sürdürebilmeli; demokrasi ve kalkınma bayrağını hiçbir vakit elinden bırakmamalıdır.’
Bu hislerle, ismini tarihe altın harflerle yazdıran Türkiye Cumhuriyeti’nin 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in Aziz Anısı önünde ihtiramla eğiliyor, büyük kaybının 7. yıl dönümünde kendisini rahmetle, minnetle anıyorum. ve çok lakin çok özlüyorum.”