Prof. Dr. Karakoç; ” Abdurrahim Karakoç, Nizam-ı Alem, İlah-i Kelimetullah davasından vazgeçmedi, o davanın kaygısına düştü, bununla yaşadı”
“Mihriban’ın kim olduğunu babam dışında kimse bilmiyor, bizde bilmiyoruz, Mihriban’ı bulmak istiyorsanız şiire bakmak lazım”
“Vatan ve Türk düşmanı, İslam düşmanı olanlar hariç herkese hakkını helal etti.
ÇORUM – Selçuk Üniversitesi Bağlantı Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Enderhan Karakoç, dava adamı, şair ve müellif babası Abdurrahim Karakoç‘un eğilip, bükülmediğini vurgulayarak, “Hiçbir vakit Allah isteği, hak ve hakikatın dışına çıkmadı. Nizam-ı Alem, İlah-i Kelimetullah davasından vazgeçmedi. O davanın kaygısına düştü. Bununla yaşadı” dedi.
Çorum Belediyesi tarafından şair-yazar Abdurrahim Karakoç‘un 10. yıldönümü nedeniyle konferans düzenlendi. Devlet Tiyatro Salonu’nda gerçekleştirilen programa ünlü şairin oğlu Prof. Dr. Enderhan Karakoç konuşmacı olarak katıldı. Prof. Dr. Karakoç, programda babasının hayatından kesitler sundu.
“Eğer hayatınızda şiir, spor, sanat, edebiyat ve kültür damarları yoksa emin olun hayatınız boş geçiyor demektir”
Konuşmasına aktifliğe katılan gençlere seslenerek başlayan Prof. Dr. Karakoç, “Gençler sizleri çok seviyoruz. Ülkemizi sizlere emanet etmek isterken anneleriniz, babalarınız, öğretmenleriniz sizler için uğraş ediyor. Bu vatanı sizlere emanet ederken ismini andığımız babam üzere edebiyat, tarih, kültür, sanat üzere her alanda yetişmiş insanların hayatında sizlerin his dünyasında kesinlikle yer alması gerekiyor. Çağımız dijital çağı. Gençler dijital bir çağda yaşıyorsunuz lakin okuduğunuz bir kitabın birinci sayfasında, orta sayfasında yahut son sayfasında bir ileti almıyor olabilirsiniz ancak okuyacağınız bir söz sizlerin hayatınızı değiştirebilir. Aksilikler bile sizi farklı bir noktaya yönlendirebilir. Şayet hayatınızda şiir, spor, sanat, edebiyat ve kültür damarları yoksa emin olun hayatınız boş geçiyor demektir. Teknolojinin olmadığı devirlerde yokluğu gördük, memnunduk. Okuyorduk. Artık bugün varlık var. Konfor var lakin bütün aileler bende bir eğitimciyim baba olarak evlatlarımızın bugün ki durumundan toplumsal medyada, dijital medyada vakit geçirmeleri hayatı ıskalamaları bizi üzüyor” sözlerini kullandı.
Babamı, Abdurrahim Karakoç‘u anlatmanın çok güç olduğuna dikkat çeken Karakoç, babasının dik duruş, korkusuzluk, cüret, inanç üzere her kavramı hayatına ve şiirlerine yansıttığını bu yüzdende de toplumun tüm bölümlerinin onu tanıdığına işaret etti.
“Mihriban’ın kim olduğunu babam dışında kimse bilmiyor, bizde bilmiyoruz, Mihriban’ı bulmak istiyorsanız şiire bakmak lazım”
Ünlü şair Abdurrahim Karakoç‘un Mihriban şiiriyle konuşmasına devam eden Prof. Dr. Enderhan Karakoç, “Mihriban’ın kelam müellifi derken aslında Abdurrahim Karakoç yalnızca aşk adamı olarak nitelendirmek değil. Dava adamı. Hiciv insanı. Ondan sonra Türk dünyasına bilhassa Türk İslam davasına şiirler yazan bir insan. Aşkla başladım neden? Popülerleştikçe beşerler daha fazla tanınıyor. Mihriban’ı hiç merak etmediniz mi? Kimdir, nedir diye. Ben merak ettim. Sordum. Torununa sordurdum. Eşime sordurdu. Herkes soruyor. Bizim toplum şiirin özü. Derinliği, tertemiz aşkın ötesinde şiirde aradığı şeyler kimdi? Babama sorduk kim di? Babam bunu gizlemiyordu evlilikten evvel bir sevdaymış. Aile vermemiş. Ancak bu şiire yansımış.
İsmi Mihriban da değildi. Şiirlerde sembol olarak Mihriban ismi geçiyor, babam dışında Mihriban’ın kim olduğunu kimse bilmiyor. Ama gözlerindeki tebessümü herkes görüyor.
Herkesin bir aşkı var, sevdası da var. Bu aşkı, sevdayı yaşatabiliyorsak ve onu da tertemiz tutabiliyorsak en hoş şey bu.
Mihriban’nın üzerinden çok arayışa geçildi. Kahramanmaraş’ta aradılar, Gaziantep’te aradılar. Bize sordular. Bulmak istediler. Biz dahi bilmiyoruz. Mihriban’ın kim olduğu noktasında kimsenin bilgisi yok. Bize de sordular. Birtakım şeyler ipuçları verildi. Bunu bulmak istiyorsanız şiire bakmak lazım. Kim olduğu değil şiir üzerinden okumak gerekiyor.
Mihriban’a şiirde aşıktır derler hiç kimse babamla bir ömür geçiren merhum annemi kimse hatırlamaz. Şiire yazdığı için herkes onu hatırlıyor asıl vefakar, cefakar annemi hatırlamıyor. Abdurrahim Karakoç şiirlerini besteliyorlar fakat şairin ismini yazmayı unutuyorlar” sözlerini kullandı.
“İnsanların lisana getiremediği, anlatamadığını şiirleriyle lisana getirdi, her bölüme ulaştı”
Babasının insanların lisana getiremediğini şiirleriyle lisana getirdiğini anlatan Karakoç, “Mesele Türk İslam davası olunca, haksızlık olunca, mağduriyet olunca insanların lisana getiremediği, anlatamadığını şiirleriyle lisana getirdi. Bu nedenle beşerler Abdurrahim Karakoç’u kendine yakın buldu. Her istikametiyle samimiydi. Yapıtları dışında, şiiri dışında bir davayı gütmedi. Şöhretin peşinden koşmadı. Davası sıkıntısı bu milletti. Bu insanlardı. 15 yaşında kitap okumaya başlamış. 10 bin tane sözlükten kelime ezberliyor. Bunlar tesadüfü değil. Bunu şöhret için yapmıyor. Kaygısı şöhret değil, en uygunu olmaktı. Kendisi olmaktı. Bu yüzden dorukta. Abdurrahim Karakoç, yapıtlarını daha çok gece yazardı. Sabah vakitlerinde yazardı. Bir insan evvel yakınını, etrafını, mahallesini, kentini, ülkesini ve dünyayı takip etmeli okumalı bilmeli kaygısı. Ömrü boyunca elinden kitap, mecmua eksik olmadı. Ambulans geliyor, ambulansa binerken koltuğunun altında mecmua vardı. Boş işlerin adamı değildi. Faydalanamayacak bir şey varsa bulunduğu ortamda kitabına dönerdi. Farklı bir dünyaya giderdi. Zihin dünyasında farklıydı bir de araları vardı. Bir de aralıkları vardı. Bir o kadar yakın, bir o kadar samimi, bir o kadar dost, bir o kadar da uzaktı. Dolmuşa bindi, otobüse bindi. Bundan ızdırap duymadı. Halkla hiçbir vakit bağını koparmadı. Bir kişinin tek başına uğraşı, hiçbir şey yokken bu türlü medya araçları yokken kendisini tanıtması çok kolay değil. 1950’li, 60’lı yıllarda on birlerce kitabının satılması, sonra yüzbinleri bulması baktığınızda örnek alınması gerektiğini görüyorsunuz. Babamın dileği emeli şuydu keşke beni geçseler. Benden daha güzelleri çıksa. Aslında her öğretmen, her baba, aile bunu ister. Onu keyifli edende şiirlerinin, yapıtlarının herkese ulaşmasıydı. Ulaştı mı? Çok şükür ulaştı. Kime ulaştı herkese ulaştı. Musa Eroğlu, İlyas Salman, Selda Bağcan fikir dünyaları apayrı. Onlarda aldı. Onlara bunu aldırabilmek çok hoş bir şey. Kalıcı olmak ismine baktığınız da bu millet Abdurrahim Karakoç’u sevdi, saydı. Yapıtları Türk milleti var hayli her vakit okunacak, anılacak ve sayılacak.
İnsanlara yaşarken kıymet veriyor muyuz, kısmen paha veriyoruz. Vefatından sonra onu çok daha göklere çıkarıyoruz. Bu hepimiz için geçerli. İnsanları yaşarken değerini bilmek, onlarla ilgili anılar biriktirmek lazım. Onlardan alabileceğimiz en hoş fikir ve davranışları alabilmek Babam her vakit şiirlerini daktilo ile yazardı. Hiçbir vakit el yazısını çok kullanmadı. Hiçbir şiirinde nasılsa motamot o denli koyardı. Düzeltme yok. Harf yanlışı yok. Nasıl yazarsa o denli kalırdı. Nerde olursa olsun yazdıklarının noktasına dahi dokunulmaması kaydıyla yazdı. Siyasete de, hayata da o denli baktı” biçiminde açıklama da bulundu.
“Eğilmedi, bükülmedi, son nefesine kadar susmadı”
Şair-yazar Abdurrahim Karakoç’un son nefesine kadar susmadığını belirten Karakoç, şunları kaydetti; “Eğilmedi, bükülmedi. Hiçbir vakit Allah isteği ve hak helalin dışına çıkmadı. Nizam-ı Alem, İlah-i Kelimetullah davasından vazgeçmedi. O davanın sıkıntısına düştü. Bununla yaşadı. Mahpusa düştü. Şiirlerinden ötürü yargılandı. O kadar dava açıldı. Savunmasından bile dava açıldı. Hepsinde kendisini savundu. Ceza almadı.
Babam son nefesine kadar hiç susmadı. Bir çok insan helalleşmeye geldi. Vatan ve Türk düşmanı, İslam düşmanı olanlar hariç herkese hakkını helal etti. Türk milletine hakkına helal etti. Kabristan’ı Bağlum’da. Nerede vefat edersem beni oraya defnedin demişti. Orası da vatan toprağı, burası da vatan toprağı demişti. Kimseye yük olmadı.
Düşünenlerden vesile olanlardan Allah razı olsun.
Siyasi partilere girişi, siyasi partilere bakışı hepsi Allah isteği içindi. Hepsini seviyordu kişiselleştirmiyordu. Cevhar Dudayev’e yazdı. Onu çok severdi. Çok üzüldü. Bir iki dostuna şiir yazdı. Birde Güneydeoğu’da şehit düşen kumandana yazdı.
Oğlum Türk İslam ve Enderhan’a diye bize yazdı. Abimin ismi bu ortada Türk İslam, benim ki Enderhan, ablamınki de Mihriban, haydi çıkın soramadık işte. Aşkını kızına isim olarak verdi. Davasını ismini Türk İslam’a verdi. Beni de ender mi bulunur dedi onu bilmiyorum. Üç isimde Türkiye’de olmayan isimler.
Rahmetli babam düşündüklerini, öğrendiklerini bireylerden, kurumlardan hiçbir halde çekinmeden ona nazaran değil, buna nazaran değil haktan, hakikatin peşinden ayrılmaksızın lisana getirdi. Her vakit yolumuz hak yoludur. Hakikat yoludur. Allah yolu demiştir”
“İnsan sanatın dışında olamaz”
İnsanın sanatın dışında olamayacağını vurgulayan Karakoç, konuşmasını şu sözlerle sürdürdü; “Bizim bu milletin başı daima dik oldu. Hiçbir vakit rabbim esaret göstermedi. Dolaysıyla babamın şiirlerinde gönül coğrafyasından şeyler var. Sonların ötesindeyiz biz. Babam Türk dünyasına, Türk İslam coğrafyasına şiirlerinde bildirilerini verirken bizlerin de bu noktada hepimizin üzerine göreler düşüyor.
Hepimizin hangi coğrafyada, hangi vatanda bu kazanımlarımız, bugün ki ülkemizin gelecekteki maksatları, yapılanlar, teminatlar yani bir vurdumduymazlık, bir “Z kuşağı” aldı gidiyor. Bende akademisyenim, derste anlatıyorum “Z kuşağı” toplumsal medya anlatıyorum. Bunlar çağın getirdiği kavramlar lakin insan sanatın dışında olamaz. Vefanın dışında olamaz. Sporun dışında olamaz. Sevginin dışında olamaz. Ahlakın dıında olamaz. Köklerinden kopamaz. Neden gençler dedim. Babam şiirleriyle gençleri yetiştirdi. Gençliğe bildiri verdi. Bizim de o denli olmamız gerekiyor. Yarın bu ülkeyi emanet edeceğimiz gençlerimize bildiri vermemiz gerekiyor. Her ailenin evladı bizim evladımız. Türkiye’nin bundan sonra var olması, düşmanlarla etrafının donatılması bunun farkına varmak geriyor. Babam şiirlerinde düşmanı işlemiş”
Konferansı Belediye Lideri Dr. Halil İbrahim Aşgın, Düvenci Belediye Lideri Necmettin Yalçın, Belediye Lider Yardımcısı Turhan Candan izledi.