Pandemi sırasında bazılarımız pencereden bakmaya ürksek de toplumsal medyanın mizah kalitesi yüksek tarz bayanı Rachel Araz Kiresepi Maldivler’e kadar yol aldı. Üstelik iki çocuğuyla birlikte. Rachel, Maldivler günlüğünü Elle için yazdı.
“Valiz yaparken geçen yaz giyemediğim her şeyi koymuş, vaktimizin %99’unu kumda geçireceğimizi bilsem de topuklu ayakkabı (!) bile getirmiştim. Pek natürel ki birçoklarını giymedim. Instagram olmasa yalnızca parmak ortası terlik ve pareoyla dünyanın en keyifli insanıydım. O güne kadar gittiğimiz tüm seyahatlerin en değerlisiydi benim için.”
Yeni normalimizde hiçbirimiz artık eskisi üzere seyahat edemiyoruz, ailemiz ve arkadaşlarımızı göremiyoruz, online mecralara doluşuyor ve artık bir türlü çıkamıyoruz. Maldivler’e gitme fikri aslında bir aile dostumuzun çocuklarıyla birlikte uzun müddet sonra uçağa binip Maldivler’e gitmeleri ve çok keyifli bir tatil geçirmeleri sohbetinden çıktı. Hiç aklımızda yokken, İstanbul’da AVM’ye, restorana bile endişeden hakikat düzgün gidemiyorken uçağa binme fikri olağan ki hepimize çok uzaktı. Uçağa PCR testi olmadan kimsenin alınmıyor oluşunu duyduğumuzda rahatladık. Maldivler ve Male bölgesinde sıfır olay olması da kulağımıza çok rahatlatıcı gelmişti. Üç yaşındaki kızım ve bir yaşındaki oğlum dahil hepimiz 48 saat öncesinde PCR testi olduk. Tüm uçak boyunca maskelerimizi çıkarmadık. Uçaktayken, eski vakitlerde bu kadar olağan bir aksiyonun artık bana ne kadar olağandışı geldiğini düşündüm.
“Uçağımız gece 02:00’de olduğu için çocuklar da biz de uyuduk. Sabah uyandığımızda Male’ye varmıştık. Orada bir tekneye bindik ve otele geçtik. Tüm işçiler maskeliydi lakin konuklar açık havada maskesiz durabiliyordu. Maldivler’de bence kalınan otelin hiçbir ehemmiyeti yok. O denize bakmak ve kumlara basmak en büyük lüks!”
“Bu tatil her şeyden uzaklaştığım, fakat aslında nükleusumla (yani ailemle) bir olduğum özgürleşme ve güç olarak dinginleşme haliydi benim için. Güya hiçbir şey olmamış üzere, her şey eskisi üzere, alıştığımız üzere, bildiğimiz üzere, gördüğümüz üzere, olması gerektiği üzere… Umarım gelecek normalimiz geçmiş normalimiz üzere olur.”
İşim münasebetiyle da çok seyahat ediyordum, hem de birçoklarında çocuklu. Oğlum Lionel’in doğumu da pandemiye denk geldiği için yaklaşık iki yıldır yurtdışına hiç çıkmamıştım. Konuttan ayrılmak beni birinci kere bu kadar özgür ve hafif hissettirdi. Uçakta oturduğumuz bölgedeki havanın her üç dakikada bir temizlenip değiştiğini de öğrenmek beni bir nebze rahatlatmıştı. Fazla sayıda maske, uçakta her yeri silmek için dezenfektan sprey ve mendil el çantalarımızın esasen artık vazgeçilmeziydi.
“Uçağa binmeden 1 gün evvel tekrar hepimiz PCR testi olduk. Tekrar gece uçağa bindik ve sabah hoş anılar ve güç dolu bir depoyla İstanbul’a vardık. Aile büyüklerimizi ve görüştüğümüz kimseyi riske atmamak için üç gün sonra tekrar test olduk.”
“Ben her seyahatin beni hem değiştirdiğini, hem de dönüştürdüğünü düşünürüm daima. Sanki burada yaşasaydım nasıl biri olurdum, ne iş yapardım, ne yerdim, ne giyerdim, saçım kısacık aklım da daha uzun olur muydu diye düşünürüm… Hayat mottom da beni en etkileyen sinemalardan biri Cloud Atlas’tan: Travel far enough, you meet yourself’tir. Ne kadar çok ve uzağa seyahat ederseniz, kendinizi o kadar düzgün tanır, gerçek ‘siz’le tanışırsınız.”
Yazı: Serli Gazer Boyacı
ELLE Türkiye Mayıs 2021 sayısından alınmıştır.